Pokemon New adventure ตอนที่ 1 : ออกเดินทางครั้งแรก !! ตะลุยป่าโทคิวะ !!
หน้า 1 จาก 1
Pokemon New adventure ตอนที่ 1 : ออกเดินทางครั้งแรก !! ตะลุยป่าโทคิวะ !!
by Admin Fri Oct 10, 2014 4:38 pm
หลังจากสิ้นเสียงแม่ของเขาเอ่ยปาก ชายหนุ่มอายุ 16 ผมสีน้ำตาลก็จัดการบอกลาคุณแม่และก้าวเท้าออกจากประตูอย่างรวดเร็ว เขามุ่งหน้าไปยังศูนย์วิจัยของ ดร.ออคิดส์ ที่อยู่ไม่ห่างจากบ้านนัก เขาวิ่งด้วยความเร็วมากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ จนสุดท้ายก็มาถึงที่หมายที่ห่างจากบ้านราวๆ 200 เมตร
เขากดกริ่งหน้าประตูก่อนที่ 1 ในทีมงานวิจัยของ ดร.ออคิดส์ จะออกมาเปิดประตูให้กับเขา เด็กหนุ่มกล่าวทักทายอย่างเป็นมิตรก่อนที่จะขอตัวเดินเข้าไปในอาคารสีขาวสุดหรู...
“กว้างเป็นบ้าเลย นี่เป็นครั้งแรกแลยนะเนี่ยที่ฉันได้เข้ามาที่นี่ !!!” เด็กหนุ่มพึมพำกับตัวเอง
“ว่าไง โตเป็นหนุ่มแล้วนะ เกือบจำไม่ได้แหน่ะ ชั้นเข้าไปวิจัยในป่าตั้งเกือบๆ 2 ปี”
ชายหนุ่มมีอายุวัย 60 กว่าๆสวมชุดกราวสีขาวเดินเข้ามาด้านหลัง
“ดะ...ด๊อกเตอร์ ออคิดส์ !!! สวัสดีครับ !!!”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มโค้งคำนับไปเสียหลายที
“เอาล่ะพอแล้วๆ วันนี้ฉันก็จะมอบของขวัญให้เธอตามสัญญาเมื่อฉันกลับมา และเป็นของขวัญวันเกิดอายุ 16 ปีให้เธอตามที่ฉันได้สัญญาเอาไว้ เอาล่ะ เชิญเธอเลือกได้เลยจากที่จอนี่ มันคือโปเกม่อนทั้งหมดในเขตคันโตเลย"
เด็กหนุ่มผมน้ำตาลเลือกและชี้ไปที่เจ้ากิ้งก่าตัวสีส้ม หางพวงเป็นลูกไฟ ก่อนที่ ชายสวมชุดกราวสีขาวจะเดินมาดูและถามเด็กหนุ่ม
“เลือกตัวนี้แน่นอนแล้วใช่ไหม ซีโร่ ??”
เด็กหนุ่มเงยหน้ามอง ดร. ก่อนที่จะพยักหน้าและยิ้มดีใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ชายสวมชุดกราวกดปุ่มสีแดงบนเครื่องที่บรรจุเหมือนสุญญากาศขนาดใหญ่ ก่อนที่เขาจะมีแสงสีขาวบางอย่างเกิดขึ้นบนช่องระหว่างปล่องสูญญากาศและก็เกิดเป็นลูกบอลกลมๆเล็กๆสีกลมขาวกลิ้งออกมาตามปล่องสูญญากาศนั้น
ชายหนุ่มสวมชุดกราวเดินไปหยิบเอาลูกบอลกลมๆนั้นเดินมายื่นให้เด็กหนุ่มคนนั้นก่อนที่จะเอ่ยปากขึ้น
“สิ่งนี้เรียกว่าโปเกบอลนะ มันมีหลายแบบ แบ่งออกเป็นหลายประเภทเมื่อเธอออกไปเผชิญโลกด้านนอกก็จะเข้าใจมันเองว่ามันแตกต่างกันมากน้อยเพียงใด ?”
เด็กหนุ่มได้แต่พยักหน้าตอบรับ จากนั้นก็หยิบเอาวัตถุทรงกลมนั้นจากมือของชายหนุ่มชุดกราวสีขาว ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มด้วยความดีใจ ก่อนที่เขาจะเดินจะกล่าวกับเด็กหนุ่มเล็กน้อย
“ดูและมันให้ดีๆนะ มันไม่ใช่เครื่องมือหรือสัตว์ที่เลี้ยงไว้ใช้งาน มันเปรียบเสมือนเพื่อนของเรา โปเกม่อนจะรักเธอ ถ้าเธอรักและดูแลเขาอย่างดี”
เด็กชายพยักหน้าตอบรับ ดูเหมือนเด็กชายต้องการที่จะรู้ว่าโปเกม่อนที่เขาได้นั้น ตัวตนจริงๆจะออกมาเป็นรูปลักษณ์อย่างไร ???
“เธอคงจะสงสัยสินะว่าการได้ควบคุมและใช้มันต่อสู้หน่ะมันเป็นยังไง ? เอาล่ะกดปุ่มเล็กๆตรงกลางและขว้างบอลออกไปเลย !!”
ดร.ออคิดส์ ออกคำสั่ง
ซีโร่ฟังและจัดการทำตามคำสั่ง เขาขว้างโปเกบอลออกไปสุดแรงและในที่สุด โปเกม่อนที่เขาเลือกก็ออกมา
“Charmander จงออกมา !!!”
เด็กหนุ่มทำท่าตื่นเต้นและดูมีความกังวลแต่เขาก็พร้อมที่จะดูแลโปเกม่อนตัวนี้ของเขาแล้ว !! ดร.ออคิดส์ ดูจะเห็นความมุ่งมั่นที่อยู่ภายในใจของเขาอย่างเต็มเปี่ยม และ Charmander ตัวนี้ของเขาก็ดูท่าทางจะดูมีความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมเช่นเดียวกันกับเจ้าของ !!
“ผมขอลองออกคำสั่งมันได้ไหมครับ ??” เด็กหนุ่มกล่าวอย่างตื่นเต้น !!!
“อื้ม !! ว่าแต่เธอก็รู้จักโปเกม่อนดีและรักมันไม่แพ้ใครๆ แต่เธอยังไม่เคยลองใช้มันต่อสู้เลยสินะ” ชายหนุ่มสวมชุดกราวกล่าว ก่อนที่จะทำท่าครุ่นคิดและในที่สุดเขาก็เดินไปที่คอมพิวเตอร์และเลือกโปเกม่อนมา 1 ตัว จากนั้นเขาก็ยื่นมันให้แก่ลูกทีมวิจัย 1 คน
“เอาล่ะ นี่คือคู่ต่อสู้ของเธอ คุณ ยามาโมโตะ เขาจะสอนให้เธอต่อสู้เอง !!!” สิ้นสุดเสียงสนทนา ยามาโมโตะ ก็จัดการขว้างโปเกบอลลงสู่พื้น
“จงออกมา !! Poliwag !!!”
เด็กหนุ่มตั้งท่าเตรียมต่อสู้ ทางยามาโมโตะก็ขยับขาแว่นเล็กน้อยก่อนที่จะออกคำสั่ง !!
“Poliwag พ่นน้ำใส่ Charmander เลย !!!”
“Charmander หลบ แล้วพุ่งเข้าไปข่วน !!!”
Charmander หักหลบทางน้ำก่อนที่จะใช้เล็บข่วนเข้าไปที่หลังของ Poliwag !!!!
“ทำได้ดีหนิ” ชายชุดกราวสวมแว่นกล่าว...
“เอาล่ะ Poliwag ใช้ท่า Tail Whip”
Charmander โดนท่านี่เข้าถึงกับเกิดอาการไม่สนการต่อสู้ ถูกหักเหความสนใจซะแล้ว !!
ซีโร่อยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดเนื่องจากเขาไม่เคยเจอกับการต่อสู้แบบนี้มาก่อน !!
“Charmander กระโดดข่วนเลย”
“Poliwag พ่นน้ำสวนทางเลย”
Charmander เจอกระแสน้ำเข้าไปเต็มๆ เนื่องจากหลบไม่ทันหลังจากเจอ Effect ของท่า Tail Whip เข้าไป !!!
Charmander ลุกขึ้นมาส่งสัญญาณว่ายังไหว ทางซีโร่ก็จัดการออกคำสั่งอย่างต่อเนื่อง
“Charmander พุ่งชนเลย”
“Poliwag พ่นน้ำซะ !!!”
Charmander ยังคงเจอกระแสน้ำเข้าไปเต็มๆ ด้วยที่เป็นธาตุที่แพ้ทางเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ซีโร่มองไปที่ Charmander ก่อนที่จะตะโกนออกมาด้วยพลังอันแรงกล้า
”Charmander ฉันเชื่อใจนายนะ !!! ฉันเชื่อว่านายจะทำได้ นายต้องทำได้ !!!”
Charmander ฝืนต้านทางกระแสน้ำที่ถูกพ่นสวนออกมา ทุกคนต่างตกตะลึงที่ Charmander สามารถต้านทานกระแสน้ำได้นานขนาดนั้น !!
“Charmander พุ่งชนแล้วตามด้วยข่วนเลย !!!!”
Charmander ฮึกเหิมขึ้นมาและเขาแหวกกระแสน้ำเข้าไปพุ่งกระแทกที่ท้อง Poliwag อย่างจัง ตามด้วยง้างมือที่มีกงเล็บอันแหลมคมข่วนไปที่หน้าของ Poliwag !!!”
“Poliwag หลบให้ได้ !!!”
แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว Poliwag เจอกรงเล็บไปเต็มๆ ทำเอามึนไปชั่วขณะ !!!
“Charmander !! พ่นลูกไฟเลย !!!”
Charmander จัดการพ่นลูกไฟใส่ทาง Poliwag แต่ Poliwag ล้มลงหมดสภาพไปก่อนพอดี ลูกไฟเลยพุ่งเข้าใส่ยามาโมโตะโดนไปที่มือจนทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ !!
“คุณยามาโมโตะ ผมขอโทษครับ !!!” เสียงออกมาจากปากของเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม โผล่งออกมาหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุขึ้นในการต่อสู้ครั้งนี้ !!!
“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเล็กน้อยน่า แต่การต่อสู้ของเธอทำเอาฉันอึ้งไปเลย เธอนี่สุดยอดจริงๆ สุดยอดกว่าที่ฉันคิดเอาไว้เยอะ !!!”
“ขอบคุณมากๆครับ ว่าแต่แผลที่มือนั่นเมื่อไหร่จะหายหรอครับ ?” เด็กชายถามด้วยความสงสัย
“คงไม่นานหรอก แต่มันมีวิธีทำให้หายไวขึ้นนะ !” ดร.ออคิดส์ กล่าว
“วิธีไหนหรอครับ ? ผมยินดีทำทุกวิธีเลย !!” เด็กชายตอบด้วยเสียงมุ่งมั่น
ชายวัยกลางคนใส่ชุดกราวสีขาวจัดการมอบแผนที่เมืองให้
“นี่คือทางไปยังเมืองโทคิวะ เธอต้องเดินทางผ่านป่าเล็กๆนี้ไปเพื่อไปซื้อ Burn Heal (หรือยาที่ใช้ทารักษาอาการไฟไหม้) มาให้คุณยามาโมโตะ เอาล่ะ นี่เหมือนบททดสอบแรกของเธอ !!!”
“รับทราบครับ แล้วผมจะกลับมา !!!” เด็กหนุ่มรับแผนที่และทำท่าตะเบ๊ะแบบทหาร !!
“อ่อ ! เดี๋ยวก่อนนะ ฉันไม่ได้ให้เธอไปฟรีๆหรอก ฉันมีของจะมอบให้เธอ นั่นก็คือโปเกบอลทั้งหมด 5 ลูก !!!”
เด็กหนุ่มตาลุกวาว ก่อนที่จะโค้งขอบคุณ ดร.ออคิดส์ จากนั้นเขาก็ศึกษาแผนที่และขอตัวออกเดินทางไปยังเมืองใกล้ๆด้านหน้าทันที !!!
“ซีโร่ !!!” เสียงผู้เป็นแม่เรียกดังมาแต่ไกล เมื่อเขากลับมาถึงบ้านของตัวเอง
“แม่ครับ !! ผมกำลังจะมุ่งหน้าไปยังเมืองด้านหน้านี่ เมืองโทคิวะ !!!”
จากนั้น ซีโร่ ก็ได้เล่าเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องไปยังเมืองโทคิวะให้แม่ฟัง ผู้เป็นแม่ก็ได้แต่ภาวนาให้ลูกปลอดภัย แต่เขาก็ไม่ได้ห้ามลูกชายแต่อย่างใด เพราะเมืองที่จะไปก็ไม่ได้ไกลจากเมืองมาซาระมากนัก
และเธอก็คิดว่าลูกชายก็โตเป็นหนุ่มแล้ว ถึงเวลาที่เขาจะออกไปเผชิญโลกกว้างตามที่เขาเคยวาดฝันไว้ตั้งแต่เด็กว่าจะเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ที่เก่งที่สุดในโลก !!!
“ซีโร่ ดูแลตัวเองดีๆนะลูก...”
“ครับแม่ ผมไปไม่นานนักหรอก ไม่เกินพลบค่ำนี้ผมก็คงจะกลับมาถึงบ้านครับ !” ซีโร่ตอบผู้เป็นแม่ด้วยความสุภาพ ก่อนที่จะอำลาและขอตัวเดินทางออกไปยังเมืองโทคิวะ นี่เป็นเสมือนการเดินทางครั้งแรกของเขาเลยทีเดียว !!!
ณ เมืองวาคาบะ เขตโจโต
คาสึมะ กลับมาถึงบ้านด้วยท่าทีที่เหนื่อยล้าและดีใจสุดๆ เขากำลังจะได้โปเกม่อนใหม่ในวันเกิดของเขาในวันพรุ่งนี้ เขาอดใจรอไม่ไหวแล้ว แม่ของเขาก็ดูท่าจะสงสัยว่าลูกชายของตนนั้นเป็นอะไร ถึงมีท่าทีแปลกๆ
“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก ยิ้มระรื่นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ รีบทานอาหารเช้าก่อนที่มันจะเย็นเสียหมด”
“แม่ครับ พรุ่งนี้ก็วันเกิดผมแล้ว...”
“ลูกหมายถึงของขวัญและงานวันเกิดใช่ไหมลูก ? แม่เตรียมไว้หมดแล้ว รวมถึงของขวัญวันเกิดลูกด้วย แม่แจกบัตรเชิญไปให้เพื่อนๆลูกกันหมดแล้วล่ะ”
ผู้เป็นแม่กล่าวตัดบทในขณะที่คาสึมะยังพูดไม่ทันจบ
“ไม่ใช่ครับแม่ พรุ่งนี้ ดร.วาคาเบะ สัญญาว่าจะให้โปเกม่อนผมในวันเกิดที่ผมอายุครบ 17 ปีครับ !!”
คาสึมะ แย้งขึ้นมาด้วยความดีใจสุดๆ
“จริงด้วยสิ !! ดร.วาคาเบะ เพิ่งโทรมาหาแม่เมื่อเช้านี้นี่เองว่าเช้าวันพรุ่งนี้ให้ลูกไปเลือกตัวที่ชอบใจได้เลยล่ะ แล้วลูกจะได้มีเวลามาจัดงานวันเกิดในตอนเย็น...”
คาสึมะยังคงตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก และเขาก็จัดแจงทานอาหารเช้าจนหมดและอาบน้ำแต่งตัวออกไปนั่งเล่นยังสระว่ายน้ำหลังคฤหาสน์ของเขา เขานั่งกินลมชมทิวทัศน์ และเขาเหลือบไปเห็นรั้วด้านหลังบ้านของเขาที่ถัดไปไม่ไกลจากสระว่ายน้ำนัก ด้านหลังเป็นป่าไม่ทึบนัก เขาสงสัยเหลือเกินว่าที่หลังรั้วนั้นมีอะไรอยู่บ้าง เขาสงสัยและกลัวมาตั้งแต่เด็กๆ วันนี้เขาได้รวบรวมความกล้าและเดินผ่านสนามหญ้าและเกาะกำแพงชะโงกหน้าดู !!
“อ้ะ !! นี่มันโปเกม่อนหนิ ??!!!!!!!!!!”
เสียงทั้งตกใจ แปลกใจและตื่นเต้นปนกัน จนอธิบายความรู้สึกของเขาแทบไม่ถูก !!
เขาพยายามปืนขึ้นไปบนกำแพงและกำลังจะตามไปจับ Yanma ตัวนั้นที่กำลังบินหนีไป !! แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว เขาช้าไปเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น Yanma ได้บินหนีจากเขาไปด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจที่ได้เห็นโปเกม่อนตัวเป็นๆครั้งแรก !!
ณ หน้าทางเข้าป่าเมืองมาซาระ
ซีโร่ ยืนกางแผนที่ศึกษาเส้นทางการผ่านป่าสั้นๆนี้เพื่อไปยังเมืองต่อไป เขาไม่ชำนาญทางและไม่เคยเข้าป่ามาก่อน แม้จะเป็นทางป่าสั้น เดินตรงไปอย่างเดียวก็ถึงยังเมืองโทคิวะได้ แต่อย่างไรก็ดีเขาก็ศึกษาแผนที่อย่างละเอียดเพื่อที่จะได้ไม่ประมาท เพราะเขาไม่รู้ว่าเส้นทางด้านหน้าเขาจะต้องเจออะไรบ้าง ??
“เอาล่ะ พร้อมแล้วนะ !! ลุยกันเล้ยยยยย !!!”
เสียงของเด็กหนุ่มที่ดูมุ่งมั่นเอาเสียมากๆ เขาตะโกนดังลั่นเอาจนสุดเสียง จากนั้นเขาก็สะพายกระเป๋าเป้คู่ใจเดินเข้าป่า ที่ข้างๆมีแต่โพรงหญ้าเตี้ยๆ เขาแหวกกอหญ้าไปจนถึงโพรงหญ้าสูงๆด้านใน ก่อนที่จะไปถึงตัวป่าที่มีแต่ต้นไม้และโพนงหญ้าที่สูงใหญ่อยู่ด้านหน้า และเขาก็ต้องตกใจเมื่อเจอกับสิ่งที่ต้องเผชิญ เขาถูกลอบโจมตีจากบางสิ่งบางอย่างจนล้มลง !!
“เหวอ !! นี่มันอะไรกันเนี่ย !!!”
To Be Continued
เขากดกริ่งหน้าประตูก่อนที่ 1 ในทีมงานวิจัยของ ดร.ออคิดส์ จะออกมาเปิดประตูให้กับเขา เด็กหนุ่มกล่าวทักทายอย่างเป็นมิตรก่อนที่จะขอตัวเดินเข้าไปในอาคารสีขาวสุดหรู...
“กว้างเป็นบ้าเลย นี่เป็นครั้งแรกแลยนะเนี่ยที่ฉันได้เข้ามาที่นี่ !!!” เด็กหนุ่มพึมพำกับตัวเอง
“ว่าไง โตเป็นหนุ่มแล้วนะ เกือบจำไม่ได้แหน่ะ ชั้นเข้าไปวิจัยในป่าตั้งเกือบๆ 2 ปี”
ชายหนุ่มมีอายุวัย 60 กว่าๆสวมชุดกราวสีขาวเดินเข้ามาด้านหลัง
“ดะ...ด๊อกเตอร์ ออคิดส์ !!! สวัสดีครับ !!!”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มโค้งคำนับไปเสียหลายที
“เอาล่ะพอแล้วๆ วันนี้ฉันก็จะมอบของขวัญให้เธอตามสัญญาเมื่อฉันกลับมา และเป็นของขวัญวันเกิดอายุ 16 ปีให้เธอตามที่ฉันได้สัญญาเอาไว้ เอาล่ะ เชิญเธอเลือกได้เลยจากที่จอนี่ มันคือโปเกม่อนทั้งหมดในเขตคันโตเลย"
เด็กหนุ่มผมน้ำตาลเลือกและชี้ไปที่เจ้ากิ้งก่าตัวสีส้ม หางพวงเป็นลูกไฟ ก่อนที่ ชายสวมชุดกราวสีขาวจะเดินมาดูและถามเด็กหนุ่ม
“เลือกตัวนี้แน่นอนแล้วใช่ไหม ซีโร่ ??”
เด็กหนุ่มเงยหน้ามอง ดร. ก่อนที่จะพยักหน้าและยิ้มดีใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ชายสวมชุดกราวกดปุ่มสีแดงบนเครื่องที่บรรจุเหมือนสุญญากาศขนาดใหญ่ ก่อนที่เขาจะมีแสงสีขาวบางอย่างเกิดขึ้นบนช่องระหว่างปล่องสูญญากาศและก็เกิดเป็นลูกบอลกลมๆเล็กๆสีกลมขาวกลิ้งออกมาตามปล่องสูญญากาศนั้น
ชายหนุ่มสวมชุดกราวเดินไปหยิบเอาลูกบอลกลมๆนั้นเดินมายื่นให้เด็กหนุ่มคนนั้นก่อนที่จะเอ่ยปากขึ้น
“สิ่งนี้เรียกว่าโปเกบอลนะ มันมีหลายแบบ แบ่งออกเป็นหลายประเภทเมื่อเธอออกไปเผชิญโลกด้านนอกก็จะเข้าใจมันเองว่ามันแตกต่างกันมากน้อยเพียงใด ?”
เด็กหนุ่มได้แต่พยักหน้าตอบรับ จากนั้นก็หยิบเอาวัตถุทรงกลมนั้นจากมือของชายหนุ่มชุดกราวสีขาว ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มด้วยความดีใจ ก่อนที่เขาจะเดินจะกล่าวกับเด็กหนุ่มเล็กน้อย
“ดูและมันให้ดีๆนะ มันไม่ใช่เครื่องมือหรือสัตว์ที่เลี้ยงไว้ใช้งาน มันเปรียบเสมือนเพื่อนของเรา โปเกม่อนจะรักเธอ ถ้าเธอรักและดูแลเขาอย่างดี”
เด็กชายพยักหน้าตอบรับ ดูเหมือนเด็กชายต้องการที่จะรู้ว่าโปเกม่อนที่เขาได้นั้น ตัวตนจริงๆจะออกมาเป็นรูปลักษณ์อย่างไร ???
“เธอคงจะสงสัยสินะว่าการได้ควบคุมและใช้มันต่อสู้หน่ะมันเป็นยังไง ? เอาล่ะกดปุ่มเล็กๆตรงกลางและขว้างบอลออกไปเลย !!”
ดร.ออคิดส์ ออกคำสั่ง
ซีโร่ฟังและจัดการทำตามคำสั่ง เขาขว้างโปเกบอลออกไปสุดแรงและในที่สุด โปเกม่อนที่เขาเลือกก็ออกมา
“Charmander จงออกมา !!!”
เด็กหนุ่มทำท่าตื่นเต้นและดูมีความกังวลแต่เขาก็พร้อมที่จะดูแลโปเกม่อนตัวนี้ของเขาแล้ว !! ดร.ออคิดส์ ดูจะเห็นความมุ่งมั่นที่อยู่ภายในใจของเขาอย่างเต็มเปี่ยม และ Charmander ตัวนี้ของเขาก็ดูท่าทางจะดูมีความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมเช่นเดียวกันกับเจ้าของ !!
“ผมขอลองออกคำสั่งมันได้ไหมครับ ??” เด็กหนุ่มกล่าวอย่างตื่นเต้น !!!
“อื้ม !! ว่าแต่เธอก็รู้จักโปเกม่อนดีและรักมันไม่แพ้ใครๆ แต่เธอยังไม่เคยลองใช้มันต่อสู้เลยสินะ” ชายหนุ่มสวมชุดกราวกล่าว ก่อนที่จะทำท่าครุ่นคิดและในที่สุดเขาก็เดินไปที่คอมพิวเตอร์และเลือกโปเกม่อนมา 1 ตัว จากนั้นเขาก็ยื่นมันให้แก่ลูกทีมวิจัย 1 คน
“เอาล่ะ นี่คือคู่ต่อสู้ของเธอ คุณ ยามาโมโตะ เขาจะสอนให้เธอต่อสู้เอง !!!” สิ้นสุดเสียงสนทนา ยามาโมโตะ ก็จัดการขว้างโปเกบอลลงสู่พื้น
“จงออกมา !! Poliwag !!!”
เด็กหนุ่มตั้งท่าเตรียมต่อสู้ ทางยามาโมโตะก็ขยับขาแว่นเล็กน้อยก่อนที่จะออกคำสั่ง !!
“Poliwag พ่นน้ำใส่ Charmander เลย !!!”
“Charmander หลบ แล้วพุ่งเข้าไปข่วน !!!”
Charmander หักหลบทางน้ำก่อนที่จะใช้เล็บข่วนเข้าไปที่หลังของ Poliwag !!!!
“ทำได้ดีหนิ” ชายชุดกราวสวมแว่นกล่าว...
“เอาล่ะ Poliwag ใช้ท่า Tail Whip”
Charmander โดนท่านี่เข้าถึงกับเกิดอาการไม่สนการต่อสู้ ถูกหักเหความสนใจซะแล้ว !!
ซีโร่อยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดเนื่องจากเขาไม่เคยเจอกับการต่อสู้แบบนี้มาก่อน !!
“Charmander กระโดดข่วนเลย”
“Poliwag พ่นน้ำสวนทางเลย”
Charmander เจอกระแสน้ำเข้าไปเต็มๆ เนื่องจากหลบไม่ทันหลังจากเจอ Effect ของท่า Tail Whip เข้าไป !!!
Charmander ลุกขึ้นมาส่งสัญญาณว่ายังไหว ทางซีโร่ก็จัดการออกคำสั่งอย่างต่อเนื่อง
“Charmander พุ่งชนเลย”
“Poliwag พ่นน้ำซะ !!!”
Charmander ยังคงเจอกระแสน้ำเข้าไปเต็มๆ ด้วยที่เป็นธาตุที่แพ้ทางเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ซีโร่มองไปที่ Charmander ก่อนที่จะตะโกนออกมาด้วยพลังอันแรงกล้า
”Charmander ฉันเชื่อใจนายนะ !!! ฉันเชื่อว่านายจะทำได้ นายต้องทำได้ !!!”
Charmander ฝืนต้านทางกระแสน้ำที่ถูกพ่นสวนออกมา ทุกคนต่างตกตะลึงที่ Charmander สามารถต้านทานกระแสน้ำได้นานขนาดนั้น !!
“Charmander พุ่งชนแล้วตามด้วยข่วนเลย !!!!”
Charmander ฮึกเหิมขึ้นมาและเขาแหวกกระแสน้ำเข้าไปพุ่งกระแทกที่ท้อง Poliwag อย่างจัง ตามด้วยง้างมือที่มีกงเล็บอันแหลมคมข่วนไปที่หน้าของ Poliwag !!!”
“Poliwag หลบให้ได้ !!!”
แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว Poliwag เจอกรงเล็บไปเต็มๆ ทำเอามึนไปชั่วขณะ !!!
“Charmander !! พ่นลูกไฟเลย !!!”
Charmander จัดการพ่นลูกไฟใส่ทาง Poliwag แต่ Poliwag ล้มลงหมดสภาพไปก่อนพอดี ลูกไฟเลยพุ่งเข้าใส่ยามาโมโตะโดนไปที่มือจนทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ !!
“คุณยามาโมโตะ ผมขอโทษครับ !!!” เสียงออกมาจากปากของเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม โผล่งออกมาหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุขึ้นในการต่อสู้ครั้งนี้ !!!
“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเล็กน้อยน่า แต่การต่อสู้ของเธอทำเอาฉันอึ้งไปเลย เธอนี่สุดยอดจริงๆ สุดยอดกว่าที่ฉันคิดเอาไว้เยอะ !!!”
“ขอบคุณมากๆครับ ว่าแต่แผลที่มือนั่นเมื่อไหร่จะหายหรอครับ ?” เด็กชายถามด้วยความสงสัย
“คงไม่นานหรอก แต่มันมีวิธีทำให้หายไวขึ้นนะ !” ดร.ออคิดส์ กล่าว
“วิธีไหนหรอครับ ? ผมยินดีทำทุกวิธีเลย !!” เด็กชายตอบด้วยเสียงมุ่งมั่น
ชายวัยกลางคนใส่ชุดกราวสีขาวจัดการมอบแผนที่เมืองให้
“นี่คือทางไปยังเมืองโทคิวะ เธอต้องเดินทางผ่านป่าเล็กๆนี้ไปเพื่อไปซื้อ Burn Heal (หรือยาที่ใช้ทารักษาอาการไฟไหม้) มาให้คุณยามาโมโตะ เอาล่ะ นี่เหมือนบททดสอบแรกของเธอ !!!”
“รับทราบครับ แล้วผมจะกลับมา !!!” เด็กหนุ่มรับแผนที่และทำท่าตะเบ๊ะแบบทหาร !!
“อ่อ ! เดี๋ยวก่อนนะ ฉันไม่ได้ให้เธอไปฟรีๆหรอก ฉันมีของจะมอบให้เธอ นั่นก็คือโปเกบอลทั้งหมด 5 ลูก !!!”
เด็กหนุ่มตาลุกวาว ก่อนที่จะโค้งขอบคุณ ดร.ออคิดส์ จากนั้นเขาก็ศึกษาแผนที่และขอตัวออกเดินทางไปยังเมืองใกล้ๆด้านหน้าทันที !!!
“ซีโร่ !!!” เสียงผู้เป็นแม่เรียกดังมาแต่ไกล เมื่อเขากลับมาถึงบ้านของตัวเอง
“แม่ครับ !! ผมกำลังจะมุ่งหน้าไปยังเมืองด้านหน้านี่ เมืองโทคิวะ !!!”
จากนั้น ซีโร่ ก็ได้เล่าเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องไปยังเมืองโทคิวะให้แม่ฟัง ผู้เป็นแม่ก็ได้แต่ภาวนาให้ลูกปลอดภัย แต่เขาก็ไม่ได้ห้ามลูกชายแต่อย่างใด เพราะเมืองที่จะไปก็ไม่ได้ไกลจากเมืองมาซาระมากนัก
และเธอก็คิดว่าลูกชายก็โตเป็นหนุ่มแล้ว ถึงเวลาที่เขาจะออกไปเผชิญโลกกว้างตามที่เขาเคยวาดฝันไว้ตั้งแต่เด็กว่าจะเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ที่เก่งที่สุดในโลก !!!
“ซีโร่ ดูแลตัวเองดีๆนะลูก...”
“ครับแม่ ผมไปไม่นานนักหรอก ไม่เกินพลบค่ำนี้ผมก็คงจะกลับมาถึงบ้านครับ !” ซีโร่ตอบผู้เป็นแม่ด้วยความสุภาพ ก่อนที่จะอำลาและขอตัวเดินทางออกไปยังเมืองโทคิวะ นี่เป็นเสมือนการเดินทางครั้งแรกของเขาเลยทีเดียว !!!
ณ เมืองวาคาบะ เขตโจโต
คาสึมะ กลับมาถึงบ้านด้วยท่าทีที่เหนื่อยล้าและดีใจสุดๆ เขากำลังจะได้โปเกม่อนใหม่ในวันเกิดของเขาในวันพรุ่งนี้ เขาอดใจรอไม่ไหวแล้ว แม่ของเขาก็ดูท่าจะสงสัยว่าลูกชายของตนนั้นเป็นอะไร ถึงมีท่าทีแปลกๆ
“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก ยิ้มระรื่นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ รีบทานอาหารเช้าก่อนที่มันจะเย็นเสียหมด”
“แม่ครับ พรุ่งนี้ก็วันเกิดผมแล้ว...”
“ลูกหมายถึงของขวัญและงานวันเกิดใช่ไหมลูก ? แม่เตรียมไว้หมดแล้ว รวมถึงของขวัญวันเกิดลูกด้วย แม่แจกบัตรเชิญไปให้เพื่อนๆลูกกันหมดแล้วล่ะ”
ผู้เป็นแม่กล่าวตัดบทในขณะที่คาสึมะยังพูดไม่ทันจบ
“ไม่ใช่ครับแม่ พรุ่งนี้ ดร.วาคาเบะ สัญญาว่าจะให้โปเกม่อนผมในวันเกิดที่ผมอายุครบ 17 ปีครับ !!”
คาสึมะ แย้งขึ้นมาด้วยความดีใจสุดๆ
“จริงด้วยสิ !! ดร.วาคาเบะ เพิ่งโทรมาหาแม่เมื่อเช้านี้นี่เองว่าเช้าวันพรุ่งนี้ให้ลูกไปเลือกตัวที่ชอบใจได้เลยล่ะ แล้วลูกจะได้มีเวลามาจัดงานวันเกิดในตอนเย็น...”
คาสึมะยังคงตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก และเขาก็จัดแจงทานอาหารเช้าจนหมดและอาบน้ำแต่งตัวออกไปนั่งเล่นยังสระว่ายน้ำหลังคฤหาสน์ของเขา เขานั่งกินลมชมทิวทัศน์ และเขาเหลือบไปเห็นรั้วด้านหลังบ้านของเขาที่ถัดไปไม่ไกลจากสระว่ายน้ำนัก ด้านหลังเป็นป่าไม่ทึบนัก เขาสงสัยเหลือเกินว่าที่หลังรั้วนั้นมีอะไรอยู่บ้าง เขาสงสัยและกลัวมาตั้งแต่เด็กๆ วันนี้เขาได้รวบรวมความกล้าและเดินผ่านสนามหญ้าและเกาะกำแพงชะโงกหน้าดู !!
“อ้ะ !! นี่มันโปเกม่อนหนิ ??!!!!!!!!!!”
เสียงทั้งตกใจ แปลกใจและตื่นเต้นปนกัน จนอธิบายความรู้สึกของเขาแทบไม่ถูก !!
เขาพยายามปืนขึ้นไปบนกำแพงและกำลังจะตามไปจับ Yanma ตัวนั้นที่กำลังบินหนีไป !! แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว เขาช้าไปเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น Yanma ได้บินหนีจากเขาไปด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจที่ได้เห็นโปเกม่อนตัวเป็นๆครั้งแรก !!
ณ หน้าทางเข้าป่าเมืองมาซาระ
ซีโร่ ยืนกางแผนที่ศึกษาเส้นทางการผ่านป่าสั้นๆนี้เพื่อไปยังเมืองต่อไป เขาไม่ชำนาญทางและไม่เคยเข้าป่ามาก่อน แม้จะเป็นทางป่าสั้น เดินตรงไปอย่างเดียวก็ถึงยังเมืองโทคิวะได้ แต่อย่างไรก็ดีเขาก็ศึกษาแผนที่อย่างละเอียดเพื่อที่จะได้ไม่ประมาท เพราะเขาไม่รู้ว่าเส้นทางด้านหน้าเขาจะต้องเจออะไรบ้าง ??
“เอาล่ะ พร้อมแล้วนะ !! ลุยกันเล้ยยยยย !!!”
เสียงของเด็กหนุ่มที่ดูมุ่งมั่นเอาเสียมากๆ เขาตะโกนดังลั่นเอาจนสุดเสียง จากนั้นเขาก็สะพายกระเป๋าเป้คู่ใจเดินเข้าป่า ที่ข้างๆมีแต่โพรงหญ้าเตี้ยๆ เขาแหวกกอหญ้าไปจนถึงโพรงหญ้าสูงๆด้านใน ก่อนที่จะไปถึงตัวป่าที่มีแต่ต้นไม้และโพนงหญ้าที่สูงใหญ่อยู่ด้านหน้า และเขาก็ต้องตกใจเมื่อเจอกับสิ่งที่ต้องเผชิญ เขาถูกลอบโจมตีจากบางสิ่งบางอย่างจนล้มลง !!
“เหวอ !! นี่มันอะไรกันเนี่ย !!!”
To Be Continued
Admin- Admin
- จำนวนข้อความ : 19
Join date : 08/07/2014 -
Similar topics» Pokemon New Adventure ตอนที่ 5 : Pokemon Battle แรก ! ลุยเลย Pokemon ของฉัน !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 3 : ซีโร่ออกเดินทางเต็มตัว ! มุ่งสู่การเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์มือหนึ่ง !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 4 : เตรียมพร้อมสู่การประลอง ! โปเกม่อนตัวแรกรอฉันอยู่ !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 6 : ตอนจบของแบทเทิ่ลครั้งแรก และ เตรียมพร้อมล่าหนูไฟฟ้า !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 7 : เผชิญหน้าหนูไฟฟ้า !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 3 : ซีโร่ออกเดินทางเต็มตัว ! มุ่งสู่การเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์มือหนึ่ง !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 4 : เตรียมพร้อมสู่การประลอง ! โปเกม่อนตัวแรกรอฉันอยู่ !
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 6 : ตอนจบของแบทเทิ่ลครั้งแรก และ เตรียมพร้อมล่าหนูไฟฟ้า !!
» Pokemon New Adventure ตอนที่ 7 : เผชิญหน้าหนูไฟฟ้า !
หน้า 1 จาก 1
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ|
|
|