Pokemon New Adventure ตอนที่ 8 : ปราบ Pikachu ตัวฉกาจ !!

[Admin]

เอริกะ เดินมาจับไหล่ของซีโร่ "ฉันจะช่วยนายเอง ริวและไก นาย 2 คนไปจัดการลูกสมุนที่เหลือนะ !"

ริวและไกพยักหน้าตอบรับและสั่งให้ Oddish และ Pidgey เตรียมต่อสู้

"ผมจะตามมาสมทบนะครับพี่" ริวตอบ

"Charmander จัดการ Tackle เลย !!!"

ซีโร่ ออกคำสั่ง Charmander พุ่งตรงไปยัง Pikachu ตัวหัวหน้าอย่างรวดเร็ว แต่ Pikachu หลบได้และจัดการ Quick Attack สวนกลับใส่ Charmander และ Caterpie เล่นเอาจุกไปตามๆกันเลยทีเดียว !! อีกฝั่งของการต่อสู้ Pidgey ใช้ Sand Attack ใส่ตา Pikachu และตามด้วย Oddish ใช้ Absorb ดูดเอาพลังมากึ่งหนึ่ง เท่านั้นยังไม่พอยังจอ Tackle จาก Pidgey ซ้ำเข้าไป ไก หยิบกระสอบมาคลุมตัว Pikachu แล้วจับมัดแบกขึ้นหลังอย่างไม่ยากเย็นนัก !!!!

"ผมตามมาสมทบแล้วครับ !!"

ริว ตะโกนขึ้น ไม่ทันสิ้นเสียง ก็มีไฟฟ้าพุ่งตรงมายัง ริว !!! ไก เห็นท่าไม่ดีจึงสั่งให้ Oddish เข้ามาขวางไฟฟ้านั่นไว้และโดนไปจังๆ Oddish ถึงกับหมดสภาพต่อสู้ !! ริว สั่ง Pidgey วิ่งตรงเข้าไปจิก Pikachu แต่เจอการหลบที่ว่องไวและไม่ทันที่จะถึงพื้น Pidgey ก็ถูก Thunder Wave โจมตีเข้าให้ทำให้บนตกลงมาหมดสภาพที่พื้น ไม่สามารถสู้ต่อได้เพราะเจออาการชาจากผลข้างเคียงของท่านี้ !!! Zero ใช้โอกาสนี้สั่ง Charmander โจมตี Pikachu ตัวบอส !!

"Charmander จัดการ Tackle เลย !!!" Charmander พุ่งตรงเข้าไปหา Pikachu แต่ไม่ใช่พุ่งกระแทกแต่อย่างใดแต่พุ่งหลบไปด้านหลัง Pikachu ก็กลิ้งหลบเอาตัวรอดมาแต่เจอ Caterpie ที่อยู่ข้างๆ !!!

"Caterpie จัดการ String Shot !!" เอริกะ ออกคำสั่งอย่างทันควัน และแน่นอนเป้าหมายไม่มีพลาดเมื่ออยู่ในระยะไม่ถึง 50 เมตร !! Pikachu เจอ String Shot เข้าไปทำให้เคลื่อนไหวช้าลง

Charmander ที่ยืนอยู่ด้านหลังก็เตรียมพร้อมแล้ว !!!

"Charmander ข่วนเข้าไปที่หลังของ Pikachu เลย !!!" ซีโร่ออกคำสั่ง Charmander จัดการข่วนเข้าไปที่หลังของ Pikachu อย่างจัง ! Pikachu เดินเซ !

"Charmander พ่นไฟเลย !!!" Charmander พ่นไฟใส่ไปทาง Pikachu แต่ Pikachu กลิ้งตัวหลบได้ทันควัน !! Charmander พุ่งตรงเข้าไปหมายจะลงมือข่วนอีกรอบแต่ไม่เป็นผล เจอ Thunder Shock สวนกลับมาจนกระเด็นมาล้มตรงหน้าซีโร่ !!

"Caterpie Tackle ไปที่ Pikachu !!!" เอริกะ ออกคำสั่ง !! Caterpie พุ่งเข้าไปโจมตีเป้าหมายถูกเจ้าหนูไฟฟ้าเต็มๆ

"Caterpie ใช้ String Shot !!" Pikachu โดน String Shot ล้มลงไป และทำให้การเคลื่อนไหวช้าลงไปด้วย Pikachu ตัวบอสพยายามหนีแต่ไม่พ้น Charmander ที่ฟื้นตัวขึ้นมากระโดดมานั่งทับบนหลัง Pikachu ก่อนที่จะกระโจนไปยืนหน้า Pikachu และจัดการเข้าไปข่วนเข้าที่หน้าของ Pikachu !!

"ทำดีมาก !! Charmander เอาล่ะใช้ท่า Ember เลย !!!" ซีโร่ ไม่รอช้าออกคำสั่งทันที !!

Charmander อ้าปากพ่นไฟเผาร่างของ Pikachu จนสะบักสะบอม ซีโร่จัดการควักโปเกบอลออกและขว้างออกไป ร่างของ Pikachu ถูกดูดเข้าไปในโปเกบอลกลมๆสองสี โปเกบอลตกลงสู่พื้นและสั่นไปมาที่พื้น ซีโร่และทุกคนยืนลุ้นกันตัวโก่งว่าเขาจะทำสำเร็จและเวลาผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที โปเกบอลหยุดนิ่ง สำเร็จ !! เขาทำได้แล้ว !!



ซีโร่จับโปเกม่อนตัวแรกในชีวิตของเขาได้สำเร็จ ทุกคนต่างดีใจกันเป็นที่สุดก่อนที่จะเดินทางกลับบ้านในวันเดียวกัน ทั้ง 4 คนแบกกระสอบ Pikachu ทั้งสี่ไปไว้ในบ้านของลุง และคุณลุงก็ไม่พลาดที่จะกล่าวขอบคุณเด็กๆทั้งสี่และชวนซีโร่มาทานข้าวเย็นด้วยกัน

"ขอบใจพวกเธอทั้งสี่คนมากเลยนะ ไหนๆก็เหนื่อยกันเสียขนาดนี้แล้วก็ทานข้าวเย็นด้วยกันเลยสิ"
"แต่..."
"ไม่ต้องเกรงใจกันหรอกน่า ไหนๆเธอก็มาช่วยเด็กๆทั้ง 3 คนนี้ร่วมกันปราบ Pikachu สำเร็จแล้วหนิ ?"
"ถ้างั้นผมขอฝากท้องที่นี่ด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ !!"

ซีโร่ กล่าวขอบคุณพร้อมกับท่าทางที่ร่าเริง ส่วนริวและไก ก็ขอฝากท้องที่นี่ด้วยกันรวมไปถึงสาวน้อยอย่างเอริกะด้วย บ้านของชายชราผมสีขาวคนนี้เป็นทั้งบ้านและร้านขายดอกไม้บนโต๊ะ ชายชราผู้นี้อาศัยอยู่กับหลานๆทั้ง 2 คน อย่างริวและไก ส่วนเอริกะ บ้านของเธออยู่ข้างๆร้านขายดอกไม้นี้ เวลาผ่านไปไม่นาน คุณลุงเจ้าของบ้านก็เดินกลับมายังโต๊ะอาหารกลางห้องด้วยจานอาหารหลากสีสดใส บนจานก็มีอาหารทั้งซุปและข้าวปั้นซึ่งเป็นอาหารทั่วไปที่หากินได้ไม่ยากนักตามพื้นเมืองโทคิวะ อาหารถูกวางลงบนโต๊ะอย่างไม่พิถีพิถันนัก ไม่นานเสียงจากเจ้าของบ้านก็ถูกเอ่ยขึ้น...

"เอาล่ะ เริ่มทานกันได้เลย เอาให้เต็มที่เลยนะไม่ต้องเกรงใจ"
"จริงนะครับ คุณลุง ผมเริ่มลงมือเลยนะ ! จะทานแล้วนะครับ !!" ซีโร่ เอ่ยปากก่อนที่จะลงมือหยิบข้าวปั้นใส่ปาก
"รสชาติดีมากๆเลยครับคุณลุง" ซีโร่ พูดในขณะที่ข้าวปั้นยังอยู่เต็มปากเต็มมือ
"ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้มั้งนาย" เอริกะ พูดพร้อมกับมองไปที่ซีโร่ที่แก้มพองด้วยข้าวปั้นที่อัดอยู่เต็มปาก
"ก็มันอร่อยจริงๆหนิ เธอเองก็อย่านั่งเฉยๆมากินด้วยกันสิ !"

ซีโร่ เอ่ยปากชวนเอริกะพร้อมกับยื่นข้าวปั้นให้ก้อนหนึ่ง เอริกะก็ยื่นมือรับมันไว้พร้อมกับสีหน้าที่แดงระเรื่อขึ้นมา จนหลานคนหนึ่งของชายสูงอายุผิดสังเกตุ

"ทำไมหน้าของพี่สาวเอริกะถึงแดงจังเลยล่ะครับ ?" ริว ถามขึ้นด้วยความสงสัย
"มะ...ไม่มีอะไรหรอก พี่ก็แค่อาจจะเหนื่อยนิดหน่อยนะในวันนี้ พวกเธอไม่เหนื่อยกันบ้างเลยหรอ ?" เอริกะ รีบเปลี่ยนไปเรื่องอื่นทันที โดยที่ทุกคนก็ไม่ทันผิดสังเกตุอะไร

"ผมเหนื่อยมากๆเลยล่ะ ผมกินข้าวเสร็จ ผมขออาบน้ำนอนดูโทรทัศน์เลยก็แล้วกันนะคุณลุง"

ไก เอ่ยปากขึ้นในขณะที่เขานั่งทำท่าตีพุงไปมาราวกับกินอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"ผ้าเช็ดตัวแขวนอยู่หลังบ้าน เธออย่าลืมไปหยิบมาล่ะ" ชายสูงอายุเอ่ยขึ้น
"ผมก็รู้สึกเหนื่อยๆอย่างที่พี่สาวว่าจริงๆ ผมก็ขอตัวก่อนนะครับ" ริว รีบวิ่งตามไกไปหยิบผ้าเช็ดตัวของตนเอง
"อร่อยไหมล่ะ ฉันบอกเธอแล้ว" ซีโร่ ตอบพลางหยิบถ้วยซุปมาซดด้วยความเอร็ดอร่อย
"เธอกินเยอะขนาดนี้เชียวหรอ ?"
"ก็ใช่นะสิ ฉันนี่เห็นของอร่อยๆเป็นไม่ได้ ซัดเรียบหมด" ซีโร่ตอบพร้อมกับมือที่ถือถ้วยซุป
"เอาส่วนของฉันไปกินไหม ?"
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันอิ่มแล้วล่ะ"
"แล้วเธอจะกลับบ้านยังไงล่ะ ? เอริกะ ถามซีโร่ อย่างต่อเนื่อง
"ฉันออกจากบ้านมาแล้วล่ะ ฉันคงไม่กลับไปที่นั่นอีกนานเลย"
"นี่เธอหนีออกจากบ้านหรอ ?" ชายสูงวัยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ

"ไม่ใช่ครับผมแค่ออกมาทำตามความฝัน"
"ความฝันของเธอคืออะไร บอกฉันได้ไหม ?" เอริกะ ถามด้วยความอยากรู้
"ฉันต้องการเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ยังไงล่ะ !!!"
"ปะ... โปเกม่อน เทรนเนอร์ งั้นหรอ ?"

"ใช่แล้วล่ะ โปเกม่อนเทรนเนอร์ ฉันจะรวบรวมเข็มกลัดทั้ง 8 มาให้ได้ แล้วฉันจะเข้าต่อสู้โปเกม่อน ลีก แล้วฉันจะต้องเป็นโปเกม่อน มาสเตอร์ ให้ได้เลยล่ะ !!!" ซีโร่ร่ายยาว
"ฉันอยากจะเป็นบ้างจังเลย คงน่าจะสนุกน่าดู" เอริกะ นั่งครุ่งคิดอยู่อีกฝากหนึ่งของโต๊ะอาหาร
"เธอก็ร่วมออกเดินทางไปกับฉันสิ !!!" ซีโร่ เอ่ยปากชักชวน
"เอาน่า ฉันว่าเธอทำได้ เราทั้ง 2 คนจะต้องเป็นคู่หูที่แข็งแกร่งได้แน่ๆเลย ดูจากการต่อสู้เย็นวันนี้สิ !!"
"เอ๋...เราทั้ง 2 คนหรอ ?"
"ใช่ ! เธอกับฉันไงล่ะ !!" ซีโร่ พูดด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น

"ฉันขอเวลาคิดแล้วก็บอกทางบ้านดูก่อนนะ" เอริกะ ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นใจนัก
"ก็ได้ๆ พรุ่งนี้เช้าก็ให้คำตอบฉันด้วยล่ะ"
"อะ...อื้ม !" เอริกะยิ้มด้วยสีหน้าที่ดูเขินๆเล็กน้อย ทำเอาซีโร่ผงะไปชั่วขณะด้วยความน่ารักของสาวน้อยที่นั่งอยู่ตรงหน้า
"แล้วเธอจะพักที่ไหนกันล่ะ มีที่พักแล้วหรอยัง ?" ชายสูงวัยทักทวงขึ้นมา
"ยะ...ยังไม่มีเลยครับ" ซีโร่เรียกสติกลับคืนมาได้ก่อนที่จะหันหน้ามาตอบคุณลุงคนเดิม
"ถ้าเป็นแบบนั้น ก็นอนเสียทีนี่เลยสิ" ชายวัยสูงอายุ เจ้าของบ้านเอ่ยปากขึ้น

"เอ่อ..."
ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า ถือซะว่าอาหารกับที่พักวันนี้เป็นสิ่งที่เธอสมควรได้รับมันก็แล้วกัน"
"ขอบคุณมากๆครับ !!"

ซีโร่ ลุกขึ้นพร้อมกับก้มคำนับไปยังชายเจ้าของบ้านก่อนที่เขาจะช่วยเก็บจานอาหารและแบกกระเป๋าสัมภาระตามชายวัยสูงอายุไปยังห้องที่เขาได้ตะเตรียมเอาไว้ให้

"หนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ ขอบคุณสำหรับอาหารมากค่ะ" เอริกะ ขอตัวกลับบ้านของตน
"พรุ่งนี้ฉันจะรอฟังคำตอบนะ" ซีโร่หันมาพูดกับเอริกะแล้วยิ้มให้
"อื้ม !!"

เอริกะ ยิ้มตอบให้ก่อนที่เธอจะเดินออกนอกบ้านไปเป็นอันสิ้นสุดการสนทนา ทางด้านซีโร่ก็มองตามไปคลาดสายตาจนเธอปิดประตูบ้านไป สายตาของเธอก่อนที่จะปิดประตูก็มองมาที่ราวกับสัมผัสได้ว่ามีคนจ้องเธออยู่ ซีโร่เห็นดังนั้นจึงหันหน้าหลบกลับไปก่อนที่จะถึงห้องพักของเขาในคืนนี้

"ถึงแล้วล่ะ ห้องพักของเธอ" ชายวัยสูงอายุกล่าว
"ขอบคุณมากๆครับ"

เขาวางกระเป๋าเป้ลงบนพื้นก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาหวังแช่น้ำให้สบายตัว เขาก็เหลือบมองไปเห็นซองกระดาษสีขาวและถุงใส่ของที่ซ้อนมากับของๆเขา เขาจึงหยิบมันขึ้นมาดู และจัดการเปิดมันออก

"ของขวัญจากแม่ และ ดร.ออร์คิดส์"

To Be Continues...